dijous, 11 de març del 2010


Y si es cierto que has dejado de quererme
yo te pido,
por favor,
¡ no me lo digas!
Necesito hoy
y todavía
navegar
inocente en tus mentiras...
Dormiré sonriendo
y muy tranquilo.
Me despertaré
muy temprano por la mañana.
Y volveré a hacerme a la mar,
te lo prometo...
Pero esta vez,
sin atisbo de protesta o resistencia,
naufragaré por voluntad i sin reservas
en la profunda inmensidad de tu abandono...
J. Bucay

1 comentari:

Elies ha dit...

Farà un bon negoci s'autor amb n'Esperança. Molt xulu tot!